Ρεαλισμός είναι σε ημιθανή οικονομία να ζητάς 4,5% του ΑΕΠ ρυθμό ανάπτυξης, μέσω νέων φόρων και περικοπών μισθών και συντάξεων;
Ρεαλισμός ειναι 4/10 νοικοκυριά να μην αγοράζουν τα βασικά και 3/10 παιδιά να ειναι πολύ κάτω από τα όρια της φτώχειας και ο μίσος πληθυσμός να εξερευνά τα όρια της (φτώχειας πάντα);
Ρεαλισμός είναι να μην έχεις δωρεάν πρόσβαση στα φάρμακά σου και να πληρώνεις σε συμμετοχές το 1/3 του μισθού σου στα γεράματα σου;
Ρεαλισμός είναι να χρωστάς πρώτη φορά στη ζωή σου δόσεις στην εφορία και δύο ενοίκια και να μην μπορείς να κοιμηθείς τα βράδια;
Ρεαλισμός ειναι να μην κανείς εμβόλιο γρίπης στα παιδιά σου γιατί δεν το καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ και καλεί 120 ευρώ για κάθε παιδί;
Ρεαλισμός είναι να τα βγάζεις πέρα με τα ψέματα με ένα μισθό σπίτι και να νιώθεις και τύψεις για τον κολλητό σου που είναι άνεργος;
Ρεαλισμός ειναι επειδή έτυχε στραβή με θέμα υγείας στην οικογένεια να γίνεται ρεφενέ ταμείο από όλο το σόι;
Ρεαλισμός είναι να έχεις κανένα χωραφάκι από τον παππού και να ψάχνεις (αααν βρεις) να το πουλήσεις κοψοχρονιά για να καλύψεις ιατρικά έξοδα ή τρύπες από φόρους και λογαριασμούς και δάνειο;
Ρεαλισμός είναι να θες 1 χρόνο να βγεις στη σύνταξη και να μην ξερεις πως θα πληρώνεις ως τότε το ΤΕΒΕ σου;
Ρεαλισμός είναι να μην ανάβεις καλοριφέρ αν δε χιονίσει και να κυκλοφορούν μικροί μεγάλοι στο σπίτι με κουβέρτες και κασκόλ;
Ρεαλισμός ειναι να μην πηγαίνεις πάνω απο 1 άντε 2 φορές το χρόνο στο πατρικό σου να δεις τους δικούς σου γιατί δεν έχεις για ναύλα 35-40 χρονών μαντράχαλος;
Ρεαλισμός ειναι να παρηγορείς παππούδες και γιαγιάδες γιατι “συγνώμη παιδί μου δεν μπόρεσα πάλι να πάρω κάτι για τον μικρό“;
Ρεαλισμός ειναι να νιώθεις τύψεις που έχεις ρεύμα και σπιτι;
Ρεαλισμός είναι να μιλάς με την παρέα σου μέσω skype;
Ρεαλισμός ειναι να γίνεται “σκληρή διαπραγμάτευση” πριν από κάθε οικογενειακό σούπερ μάρκετ για το ποιά είναι τα απολύτως απαραίτητα;
Ρεαλισμός ειναι να έχεις κόψει ως πολυτέλειες έξοδα για άθληση, γήπεδο, σινεμά ή μια συναυλία;
Ρεαλισμός είναι να δουλεύεις 10-12 ώρες και να νιώθεις και άσχημα να πεις “δεν την παλεύω” και “δε μου φτάνει ο μισθός” γιατί άλλοι είναι άστεγοι και χρόνια άνεργοι;
Ρεαλισμός ειναι να μην απολαμβάνεις την οικογένεια σου και τις μικροχαρές γιατί συνέχεια σκέφτεσαι πως θα βγει ο μήνας και δε μπορείς να κοιμηθείς;
Ρεαλισμός είναι να μένεις ψύχραιμος και να μη σου γυρνάει ανάποδα το μυαλό όταν σου λένε ότι τόσο καιρό “σε σώζουν” και όλα “για το καλό σου γίνονται“;
Μήπως τον ορισμό του ρεαλισμού τον εχουμε πάρει λίγο λάθος στη χώρα τελευταία;
